Limon Kütüphanesi-Jo Cotterill Severek Okuyacağınız Bir Eser
Limon Kütüphanesi-Jo Cotterill ile kitap severler buyursun. Benim için bir insanın ortaya koyduğu en güzel eser nedir derseniz, herhalde hiç tereddüt etmeden kitap derim. Diğer sanat dallarını da aynı şekilde önemsiyorum, ama yazı sanatı benim için üst sıralarda geliyor. Hele yeni bir kitabı alıp onun kokusunu içime çekmek; eminim ki her kitap severi mutlu eden ve yapmaktan kendini almadığı bir eylemdir. Hangi mevsimde olursa olsun, elime kitabımı alıp yanına da bir fincan kahvemi veya çayımı almak gibiside yoktur. Her defasında yeni bir dünyaya misafir olunmak…tarif edilmez bir haz verir, okuruna. Bugün de özellikle genç arkadaşlarımızın okuma listelerine almaları için çıkmış bir kitaptan bahsetmek istiyorum. Gençlik kitaplığında çıkmış olsa da yetişkinlerin de gayet keyifle okuyacağı bir eser olarak değerlendirilebilir.
Jo Cotterill’in kaleminden ‘’Limon Kütüphanesi’’ adlı kitabı, 192 sayfalık hacmi ile sizi hiç zorlamayacak bir eser. Oldukça akıcı bir dili var yazarın(en azından benim penceremden öyle). Bir baba ve on yaşındaki kızın arasındaki iletişimi anlatıyor. Peki annesi nerede diye soracak olursanız, zaten kitap da bu kurgu üzerine inşaa edilmiş. Kanser hastalığından dolayı hayatını kaybetmiş ressam bir annenin geride bıraktığı eşi ve tek çocukları olan kızının öyküsü. Adı Calypso. Onun dünyasından bir annenin yokluğunda neler yaşadığını gözlemleyeceğiz.
Kitabımız zaten çok kalın olmadığı için elimden geldiğince çok bilgi vermemek hususunda hassas davranacağım, umarım başarılı olurum. Bizler ne kadar çocukluktan gelmiş olsak da, maalesef unutmak gibi hem iyi hem de kötü olabilecek bir olgudan dolayı, genelde çocuk olmak nasıldı durumunu hafızalarımızdan siliyoruz. Genelde de ne hikmetse hep olgun ve akıllı bir çocukluğumuz kalıyor hafızalarımızda 🙂 . Bu sebeplerden dolayı da en az empati kurduğumuz yaş gurubu da ne yazık ki çocuklar oluyor. Duyarlılığımızı elden bırakınca onlardan hem boylarını aşan, hem de ruhlarına yük olan koca koca davranışlar bekliyoruz. Tabii ki her çocuk bir birey, ama unutmayalım ki onların hem tertemiz hem de çok hassas bir dünyası var. İşte kitabımızdaki baba karakteri de duyarlılığını bir süreliğine rafa kaldırmış bir ebeveyn. Eşinin ölümden sonra tek bir gözyaşı dökmemiş ve farklı bir boyutla olayı değerlendirip, kızını da bu konuda telkin etmede başarılı olmuş bir yetişkin. Ne var ki, bu çok da uzun sürmeyecek bir başarı olucaktır.
Calypso’nun annesinden geriye kendisine kocaman kitap dolu bir oda ve bir sürü tablo kalmıştır. Burası onun en çok mutlu olduğu ve kitaplarla farklı dünyalara gidip rahatladığı bir dinlenme odasıdır. Babası da dahil olmak üzere ailecek okumayı çok seviyorlar. Annenin ölümünden kısa bir süre sonra, bir gün okul dönüşü eve gelen minik kahramanımız, en huzur duyduğu odanın kapısını açınca karşında her yerde limonlar bulur. Çünkü babası bu konuda bir araştırma yapmaktadır ve ayrıca da kitap redaktörlüğü yaptı içinde hem bir çocuğun hisleri üzerinde kafa yormaya hem de anılara verilmesi gereken saygıya pekte vakti yoktur. Bu çoçuk kahramanımızda ilk şok olur.
Calypso’nun sınıfına yeni bir öğrenci gelecektir. İsmi Mae olan bu öğrenciye ilk başlarda oldukça mesafeli olsada, bir vesile ile kelimeler üzerine bir söyleşileri gelişir ve onunda kendi gibi bir kitap kurdu olduğunu öğrenir. Yakınlaşmaları ve beraber Mae’nin evinde vakit geçirmesi ile Calypso bir anneye olan özlemini ve düzenli bir evin yokluğunun hayatındaki boşluğunu fark eder. Bazen hüzünlendiren, bazen de kendimizi sorguya çektiren bir kitap. Hassılı kelam bu kitap hepimizi çocuk olmaya ve onların dünyasından bakmaya davet ediyor. Ayrıca da sorumluluklarını bilen bir yetişkin olmaya çağrıda bulunuyor.
Ben keyifle okudum, kendi adıma çok dersler çıkardım. Umarım sizler de bu kitabın sayfalarında dolaşırken keyifli bir gezintiye çıkarsınız. Okumalarınız bol, huzurunuz da hiç eksik olmasın. Esenlikle kalın.